Kunstenaar Martien Hendriks:
‘Het is een voorrecht een kunstwerk
voor Océ te mogen maken…’

Bij de opening van de jubileumtentoonstelling in het Océ-museum, ter ere van het
125-jarig bestaan van de onderneming, heeft OR-voorzitter Joek Vlasblom namens de medewerkers van Océ-Technologies B.V. en Océ-Nederland B.V. de Raad van Bestuur
een cheque aangeboden met de bedoeling hiervoor een blijvende herinnering te kopen.
De directie heeft meteen actie ondernomen: beeldend kunstenaar Martien Hendriks
heeft de opdracht gekregen een kunstwerk te ontwerpen en te maken dat bij Océ past.
 

Koningin Beatrix
Martien Hendrikx woont en werkt in het
centrum van het Brabantse Gemert, het dorp
waar hij geboren en getogen is. Hij leeft van,
voor en met zijn werk. ‘Ik verkeer inderdaad in
de luxe positie dat ik van mijn passie kan leven.
Zolang als ik gezond ben, wil ik vrij zijn. Mijn
drang naar onafhankelijkheid is groot. Het is
een goede uitgangspositie om oorspronkelijk
werk te kunnen maken. Ik exposeer alleen in
mijn eigen huis.’ In z’n presentatieruimte staat
een aantal kunstwerken en ontwerpen op schaal.
Zo ook een borstbeeld van Koningin Beatrix.
‘Daarvoor heeft ze twee keer geposeerd,’ vertelt
Hendriks. ‘Een borstbeeld maak ik niet alleen
aan de hand van foto’s. Dan mis ik een aantal
aspecten zoals de bewegingen die een persoon
maakt, hoe hij of zij is, de sfeer.’ Voor de
paardenhoofden die hij heeft gemaakt, heeft
Hendriks zelfs een aantal uren doorgebracht in
de paardenstallen om de bewegingen van de
dieren te bestuderen. ‘Want wat bij mensen
geldt, geldt ook bij dieren: je moet het karakter
raken.’
‘Ik werk vaak in opdracht,’ legt Hendriks uit,
‘maar ik maak ook vrije werken. Opdrachten
waarvan de opdrachtgever zelf al het hoe en wat
ingevuld heeft, neem ik niet aan. Ik moet zelf
voor honderd procent tevreden zijn over het
ontwerp en de uitvoering, anders gaat het beslist
de deur niet uit. Een tevreden klant is natuurlijk
belangrijk, maar maakt eerlijk gezegd voor mij
minder uit.’

‘Dat is het!!!’
Het ontwerp dat Martien Hendriks voor het
Océ-kunstwerk heeft gemaakt, heeft hij een

aantal maanden geleden gepresenteerd aan de
Raad van Bestuur. ‘De reactie was unaniem: dat
is het. Er was geen twijfel mogelijk. Ook voor
hen was het een compleet verhaal. Voor een
kunstenaar is de presentatie altijd spannend.
Want kunst is heel persoonlijk. Maar na de presentatie
bij jullie ging ik met een goed gevoel
weg,’ lacht Hendriks die op dit moment vier
projecten onder handen heeft, twee in ontwikkeling
en twee in de uitvoerende fase. ‘Een
kunstwerk mogen maken voor een bedrijf als
Océ met toch een bepaalde status in de kunstwereld,
geeft mij een gevoel van erkenning. Dat
is niet zomaar iets. Het kunstwerk zal tot in
lengte van jaren een tijdsbeeld zijn en dat is een
hele verantwoordelijkheid maar ook een uitdaging.’
Het is even stil, dan voegt hij nadenkend
toe: ‘Ja, het is een voorrecht.’

Niet verklappen
‘Elk project is een avontuur op zich. Het Océproject
begint met een heel verhaal aan indrukken.
In de ontwerpfase, daarvoor trek ik minimaal
drie maanden uit, wandel ik veel. Dan doe
ik vaak de beste ideeën op. En ergens in die drie
maanden moet het kwartje vallen. Soms moet ik
dat forceren. Mezelf tot een doorbraak
dwingen,’ vertelt Hendriks die toegeeft dat hij
als beeldend kunstenaar een vrij eenzaam
bestaan heeft. ‘Maar ik kan daar goed tegen.’
‘Om tot dit ontwerp van jullie kunstwerk te
komen, heb ik me uiteraard eerst goed georiënteerd:
wat is het voor een bedrijf, welke mensen
werken er en hoe komen ze over, aan welke producten werken zij. Mijn indrukken zijn puur
gevoelsmatig, dat imago verbeeld ik. Ik had me
van tevoren twee uitgangspunten gesteld.

Ten eerste moet het kunstwerk voor mensen van
‘buiten Océ’ aangenaam zijn om naar te kijken.
En ten tweede moet het voor de medewerkers
niet alleen prettig zijn om naar te kijken maar
moet ook de letterlijke symboliek duidelijk herkenbaar
zijn. Na een rondleiding bij Océ stond
mij een dynamisch bedrijf voor ogen met een
fiere optimistische uitstraling. Inspiratie voor de
vormgeving zijn de strategische producten, de
OPC en de zeven kleurentoners. Nu dus niet
bedoeld om af te drukken maar om uit te
drukken,’ licht Martien Hendriks een tipje van
de sluier op want ‘geen foto’s, ik wil niet nu al
verklappen wat straks onthuld wordt. Dat zou
ik jammer vinden. Het is net als met een zwangerschap,’
vergelijkt Hendriks bedachtzaam.
Het beeld -de beeldend kunstenaar spreekt over
zijn geesteskind- wordt viereneenhalve meter
hoog en uitgevoerd in staal. ‘Ik werk met veel
verschillende materialen. Of een beeld in brons,
staal, roestvrij staal of steen wordt uitgevoerd,
hangt onder andere af van het volume. Voor het
Océ-kunstwerk heb ik voor staal gekozen
vanwege het grote volume en omdat staal
bepaalde constructieve mogelijkheden biedt.’
De beeldend kunstenaar hoopt het kunstwerk
nog dit jaar te kunnen plaatsen. Bij gebouw 4N
aan de Hakkesstraat. ‘En daar zal ik zelf bij zijn,’
zegt hij vastberaden. ‘Omdat ik precies weet hoe
het geplaatst moet worden.’





Bron: 125 jaar Océ nummer 196